به نام خداوندی که مردانی مرد چون شهیدان را آفرید تا قربانی راه حق شوند

 

ای شهید ای جاری گلگون         جایت از پندار ما بیرون           رفته ای با اسب خونین یال           ای شهید ای مرغ آتش بال

شهیدان لاله های گلگون عاشق اند که در ره جانان جان باختند ورهسپار دیار عاشقان شدند .شهدا گوهر های بی مانند آفرینش اند که خدا آنان را برگزید تا مهمان خود کند .

شهدا عشق را فهمیده بودند .با تمام وجود درکش کرده بودند ودر عشق خدا محو شده بودندودر ره عاشقی گذشتن از سر وتن را چه عجب است ؟! .

 



برچسب ها :